ข้อมูลจังหวัดโดยสังเขป

• จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีเมืองเว้เป็นศูนย์กลางและเป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียง โดยจังหวัดเป็นที่ตั้งเมืองหลวงเก่าของเวียดนามในช่วงราชวงศ์เหวียนมาก่อน จึงมีมรดกทางวัฒนธรรมอยู่จำนวนมาก อาทิ พระราชวังหลวง สุสานจักรพรรดิ รวมถึงสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติต่าง ๆ
• จังหวัดเถื่อเทียนเว้ตั้งเป้าหมายยกระดับจากจังหวัดกลายเป็นนครที่ขึ้นตรงกับรัฐบาลภายในกลางปี 2568 โดยเป็นเมืองที่มีการพัฒนาในด้านวัฒนธรรม การศึกษา การแพทย์ และการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์มายาวนาน นอกจากนี้ มีโรงพยาบาลและมหาวิทยาลัยด้านการแพทย์ที่มีชื่อเสียงติดลำดับต้นของประเทศ
• จังหวัดเถื่อเทียนเว้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจสายตะวันออก – ตะวันตก หรือเส้นทาง R2 (เส้นทาง R9)
• จังหวัดเถื่อเทียนเว้สถาปนาความสัมพันธ์เมืองคู่มิตรกับจังหวัดพระนครศรีอยุธยา (ปี 2543) จังหวัดมหาสารคาม (ปี 2548) และจังหวัดอุบลราชธานี (ปี 2564)
• จังหวัดมีสินค้าที่ได้รับการคุ้มครองสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ 2 ชนิด ได้แก่ หมวกเวียดนาม Non La และน้ำมันจากต้นเสม็ด

ข้อมูลพื้นฐานของจังหวัดเถื่อเทียนเว้ 

1.1 ข้อมูลที่ตั้ง การปกครอง

จังหวัดเถื่อเทียนเว้เป็น 1 ใน 6 จังหวัดและนครบริเวณชายฝั่งภาคกลางตอนบนของประเทศซึ่งได้ร่วมลงนามสถาปนาความสัมพันธ์เมืองคู่มิตรกับจังหวัดพระนครศรีอยุธยา (ปี 2543) จังหวัดมหาสารคาม (ปี 2548) และจังหวัดอุบลราชธานี (ปี 2564)

จังหวัดเถื่อเทียนเว้เคยเป็นที่ตั้งเมืองหลวงเก่าสมัยราชวงศ์เหวียน (Nguyễn dynasty)ปกครองประเทศเวียดนาม จึงมีการพัฒนาทั้งด้านการปกครอง การศึกษา และการแพทย์ มาตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน จังหวัดมีมรดกที่ได้รับการรับรองจากองค์การเพื่อการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO) ได้แก่ โบราณสถานพระราชวังเว้ เป็นมรดกวัฒนธรรมของโลก (ปี 2536), เพลงราชสำนักเว้ เป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม (ปี 2546), แม่พิมพ์อักษรราชสำนัก (ปี 2552) และเอกสารราชการของราชวงศ์เหวียน (ปี 2554)  ได้รับการรับรองเป็นมรดกด้านความทรงจำของโลก (Memory of the World) และบทกวีที่สลักในพระราชวังถูกรับรองเป็นมรดกด้านความทรงจำระดับเอเชียแปซิฟิก (ปี 2559)

อาณาเขตทางทิศเหนือของจังหวัดติดกับจังหวัดกว๋างจิ (Quang Tri Province) ซึ่งมีด่านชายแดนนานาชาติเข้าสู่ สปป.ลาว ทิศตะวันออกติดกับทะเลจีนใต้ ทิศใต้ติดกับนครดานังและจังหวัดกว๋างนาม (Quang Nam Province) ส่วนทิศตะวันตกติดกับ สปป.ลาว โดยจังหวัดตั้งอยู่ห่างจากกรุงฮานอยประมาณ 660 กิโลเมตร และห่างจากนครโฮจิมินห์ 1,050 กิโลเมตร ด่านชายแดนนานาชาติที่ใกล้ที่สุดทั้ง 2 ด่าน ตั้งอยู่ในจังหวัดกว๋างจิ ได้แก่ ด่านลาเล็ย (La Lay International Border Gate) อยู่ห่างจากใจกลางเมือง 120 กิโลเมตร และด่านลาวบ๋าว (Lao Bao International Border Gate) ซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 150 กิโลเมตร

รูปที่ 1 แผนที่จังหวัดเถื่อเทียนเว้ 

ที่มา: http://gis.chinhphu.vn/(2563)

ลักษณะภูมิประเทศของจังหวัดเถื่อเทียนเว้เป็นหนึ่งในจังหวัดที่สวยที่สุดในเวียดนาม โดยมีพื้นที่ภูเขาสูงปานกลาง ภูเขาเตี้ย ที่ราบชายฝั่งทะเลระยะทาง 128 กิโลเมตร และพื้นที่ลากูนมากถึง 22,000 เฮกตาร์ ซึ่งใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อุณหภูมิโดยเฉลี่ยที่ 26 – 29 องศาเซลเซียส และมีปริมาณน้ำฝนโดยเฉลี่ย 2,800 มิลลิเมตร ฤดูฝนริ่มตั้งแต่เดือนกันยายนถึงเดือนมกราคมของทุกปี ช่วงฤดูฝนเป็นช่วงที่มีอุณหภูมิลดลงเหลือเพียง 20 องศาเซลเซียส และในช่วงเดือนมกราคมถึงกุมภาพันธ์เป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิซึ่งมีอากาศดีที่สุดของปี

จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีพื้นที่ทั้งหมด 5,048 ตารางกิโลเมตร แบ่งพื้นที่การปกครองส่วนท้องถิ่นออกเป็น 9 พื้นที่ ประกอบไปด้วยเมืองเว้ (Hue City) เป็นศูนย์กลางการปกครองส่วนท้องถิ่น และอีก 8 อำเภอ

ปี 2564 จังหวัดเถื่อเทียนเว้ได้รับการจัดอันดับที่ 8 จาก 63 จังหวัดในด้านความสามารถในการแข่งขันระดับประเทศ (PCI) ขณะที่การจัดอันดับเกี่ยวกับความสามารถในการบริหารจัดการภาครัฐ (PAPI) ถือว่ามีคุณภาพดีมากของประเทศเวียดนาม

จากโครงการร่างแผนยุทธศาสตร์ฉบับใหม่ในการพัฒนาจังหวัดเถื่อเทียนเว้ถึงปี 2573 และวิสัยทัศน์ถึงปี 2588 (Decree No. 54/2019/TW) โดยมีแผนปฏิบัติการเพื่อพัฒนาจังหวัดเถื่อเทียนเว้ที่มีผลบังคับใช้เมื่อปี 2563 (แผนปฏิบัติการเลขที่ 69-CTr/TU) ได้วางเป้าหมาย 3 ช่วง ได้แก่ ช่วงแรก ในปี 2568 ให้กลายเป็นเมืองขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่บนรากฐานมรดกทางวัฒนธรรม มีความเป็นเมืองอัจฉริยะและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ช่วงที่ 2 ในปี 2573 ให้จังหวัดเถื่อเทียนเว้ เป็นหนึ่งในศูนย์กลางในด้านวัฒนธรรม การท่องเที่ยว และการแพทย์เชิงลึกของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และช่วงที่ 3 ในปี 2588 ให้จังหวัดเถื่อเทียนเว้มุ่งสู่การเป็นเมืองแห่งเทศกาล ศูนย์กลางการท่องเที่ยว วัฒนธรรม และการแพทย์ระดับเอเชีย ทั้งนี้ มีเป้าหมายในการเติบโตทางเศรษฐกิจร้อยละ 7.5 – 8.5 ต่อปีจนถึงปี 2568

1.2 ทรัพยากร

1.2.1 ทรัพยากรธรรมชาติ

จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีที่ดินทั้งหมด 504,800 เฮกตาร์ เป็นพื้นที่การเกษตรร้อยละ 14 พื้นที่ป่าไม้ร้อยละ 66 และพื้นที่อยู่อาศัยและวัตถุประสงค์อื่น ๆ ร้อยละ 9 พื้นที่จังหวัดมีแม่น้ำหลายสายไหลผ่าน โดยแม่น้ำที่สำคัญ ได้แก่ แม่น้ำเฮือง (Huong River)

ด้านทรัพยากร จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีการค้นพบแร่ธาตุกว่า 25 ชนิดใน 120 แห่งทั่วจังหวัด แบ่งออกเป็น 5 กลุ่มหลัก ได้แก่ แร่ธาตุเชื้อเพลิง แร่ธาตุโลหะ แร่ธาตุปราศจากโลหะ น้ำบาดาล และแหล่งน้ำร้อนธรรมชาติเพื่อดื่มและรักษาโรค

1.2.2 ทรัพยากรมนุษย์และวัฒนธรรม

ปี 2564 จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีประชากรทั้งหมด 1.15 ล้านคน โดยคิดเป็นแรงงานที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไป 0.62 ล้านคน นอกจากนี้จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีมหาวิทยาลัยกว่า 10 แห่ง โดยมหาวิทยาลัยส่วนใหญ่ขึ้นตรงกับมหาวิทยาลัยเว้ ทั้งนี้จังหวัดมีเป้าหมายเป็นศูนย์กลางด้านการศึกษาคุณภาพสูงของเวียดนาม ภายในปี 2568 จะมีหลักสูตรระดับปริญญาตรี 150 – 155 สาขาวิชา ปริญญาโท 55 – 60 สาขาวิชา และปริญญาเอก 20 – 30 สาขาวิชา โดยมีนักศีกษาระดับอุดมศึกษาปีละ 11,000 – 12,000 คนต่อปี นอกจากนี้จังหวัดเถื่อเทียนเว้เป็นศูนย์กลางด้านแพทยศาสตร์ โดยมีหลักสูตรหลากหลายและครอบคลุมตั้งแต่ระดับปริญญาตรีจนถึงปริญญาเอก และการแพทย์เฉพาะด้าน ส่วนการศึกษาขั้นพื้นฐานมีวิทยาลัยมีวิทยาลัยอาชีวะ 8 แห่ง ฝึกอบรมแรงงานของจังหวัดและจังหวัดใกล้เคียง โดยมีค่าจ้างแรงงานขั้นต่ำอยู่ระหว่าง 3.25 – 4.16 ล้านด่งต่อเดือน (139 – 178 ดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน) (Decree No.38/2022/ND-CP)

1.3 โครงสร้างพื้นฐานและการคมนาคมขนส่ง

ด้านการคมนาคมทางอากาศ จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีสนามบินนานาชาติฟู้บ่าย (Phu Bai International Airport:HUI) ทั้งนี้ปัจจุบันมีเพียงเที่ยวบินตรงภายในประเทศจากกรุงฮานอย นครโฮจิมินห์ ทัญฮว้า นครไฮฟอง และเกาะฟู๊ก๊วก อย่างไรก็ตามสามารถเดินทางผ่านสนามบินนานาชาติดานัง ซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 100 กิโลเมตรได้

ด้านการคมนาคมทางน้ำ จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีท่าเรือน้ำลึกเจินเม็ย (Chan May Port) สามารถรองรับเรือขนาด 30,000 ตันและเรือสำราญขนาดใหญ่  นอกจากนี้ยังมีท่าเรือถ่วนอาน (Thuan An Port) สามารถรองรับเรือขนาด 2,000 ตัน และท่าเรือเฉพาะทางเดี่ยนหล็อก (Dien Loc Special Port) สามารถรองรับเรือขนาด 20,000 ตัน ใช้ขนส่งซีเมนต์และสินค้าอุตสาหกรรม

รูปที่ 2 ถนนหลวงในจังหวัดเถื่อเทียนเว้ 

ที่มา: Google Map (2565)

ด้านการคมนาคมขนส่งทางบกและการเชื่อมโยงระดับภูมิภาค มีถนนทางหลวง ได้แก่ QL1A, QL14B, QL14G, QL49 และ QL49B รวมถึงระบบการขนส่งทางรถไฟเส้นทางเหนือ–ใต้ด้วย ทั้งนี้ จังหวัดเถื่อเทียนเว้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก–ตะวันตก (East–West Economic Corridor) หรือเส้นทาง R2 (เส้นทาง R9) ซึ่งเชื่อมระหว่างพม่า ไทย สปป.ลาว และเวียดนาม โดยจังหวัดเถื่อเทียนเว้เป็นหนึ่งในทางออกสู่ทะเลที่ใกล้ที่สุด

ด้านเขตเศรษฐกิจและนิคมอุตสาหกรรม จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีเขตเศรษฐกิจเจินเม็ย-รังโก (Chan May – Lang Co Economic zone) บนพื้นที่กว่า 27,108 เฮกตาร์ ซึ่งมีพื้นที่พัฒนาอุตสาหกรรมสะอาด เทคโนโลยีขั้นสูง พื้นที่ท่าเรือ พื้นที่จัดการโลจิสติกส์ และพื้นที่ปลอดภาษี

จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีนิคมอุตสาหกรรมทั้งหมด 6 แห่ง ได้แก่

1. นิคมอุตสาหกรรม Phu Bai พื้นที่ 743.4 เฮกตาร์
2. นิคมอุตสาหกรรม Phong Dien พื้นที่ 700 เฮกตาร์
3. นิคมอุตสาหกรรม La Son พื้นที่ 300 เฮกตาร์
4. นิคมอุตสาหกรรม Tu Ha พื้นที่ 250 เฮกตาร์
5. นิคมอุตสาหกรรม Quang Vinh พื้นที่ 150 เฮกตาร์
6. นิคมอุตสาหกรรม Phu Da พื้นที่ 250 เฮกตาร์

การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม และโอกาสในการลงทุนทำธุรกิจ 

2.1 สถานการณ์เศรษฐกิจ

ปี 2564 จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีผลิตภัณฑ์มวลรวม (GDP) คิดเป็นมูลค่า 58,690 พันล้านด่ง (2.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) เพิ่มขึ้นจากปี 2563 ร้อยละ 4.36 แบ่งออกเป็นภาคการเกษตรร้อยละ 12 ภาคอุตสาหกรรมและก่อสร้างร้อยละ 33 และภาคบริการร้อยละ 47 (ภาษีสินค้าร้อยละ 8)

ด้านการเกษตร ป่าไม้ และการประมง ในปี 2564 มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 3.6 จากปีก่อนหน้า จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีพื้นที่เพาะปลูกข้าวและพืชไร่ประมาณ 53,890 เฮกตาร์ ได้ผลผลิตข้าว 344,000 ตัน นอกจากนี้ มีการปลูกข้าวโพด มันสำปะหลัง มันเทศ ถั่ว บัว และผัก  มีพื้นที่เพาะปลูกพืชยืนต้นประมาณ 26,600 เฮกตาร์ โดยปลูกยางพารา พริกไทย ชา กล้วย มะปราง สับปะรด ส้ม และส้มโอ เป็นต้น ส่วนด้านการแปรรูปไม้ ได้ผลผลิต 550,000 ลูกบาศก์เมตร

ด้านการปศุสัตว์ของจังหวัดเถื่อเทียนเว้นับว่ามีขนาดเล็ก ในปี 2564 มีการเลี้ยงโคกระบือ 42,581 ตัว สุกร 104,007 ตัว และสัตว์ปีก 4.45 ล้านตัว  ส่วนการประมงและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีผลผลิตทั้งหมดประมาณ 58,500 ตัน เพิ่มขึ้นร้อยละ 2.8 จากปีก่อนหน้า โดยมาจากการประมงชายฝั่ง 40,000 ตัน และจากการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 18,500 ตัน นอกจากนี้ จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีอุตสาหกรรมการเพาะพันธุ์สัตว์น้ำที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของเวียดนาม แต่ละปีมีลูกพันธุ์สัตว์น้ำกว่า 200 ล้านตัวออกสู่ตลาด แบ่งออกเป็นลูกกุ้งกุลาดำ 120 ล้านตัว  ลูกกุ้งขาว 50 ล้านตัว ลูกปลา 2.1 ล้านตัว และลูกปูอีก 2.58 ล้านตัว

ด้านอุตสาหกรรมและการก่อสร้างมีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 7.7 จากปีก่อนหน้า โดยอุตสาหกรรมที่สำคัญ ได้แก่ อุตสาหกรรมสิ่งทอและตัดเย็บ แก้ว ซีเมนต์ วัสดุก่อสร้าง อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ และอาหารทะเลแปรรูป เป็นต้น

ด้านบริการและการค้า มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 1.6 โดยมาจากการค้าปลีกเป็นหลัก จังหวัดเถื่อเทียนเว้ เป็นหนึ่งในจังหวัดท่องเที่ยวสำคัญของเวียดนาม ดังนั้นจึงมีศูนย์การค้า โรงแรม 4 – 5 ดาวเปิดให้บริการมาก มีการลงทุนเพื่อพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการท่องเที่ยว และมีการประชาสัมพันธ์ผ่านการจัดงานเทศกาลประจำปี Hue Festival เชิญชวนนักธุรกิจเข้ามาศึกษาลงทุนด้านการท่องเที่ยวโดยเชื่อมโยงระหว่าง 3 จังหวัด/นคร ได้แก่ นครดานัง จังหวัดเถื่อเทียนเว้ และจัดหวัดกว๋างนาม และมีการประชาสัมพันธ์เอกลักษณ์การท่องเที่ยวในหัวข้อต่างๆ เช่น ชุดประจำชาติ “อ้าวหย่าย” (Ao Dai), เมืองหลวงแห่งอาหาร, เครื่องดนตรีของเวียดนาม เป็นต้น

ในปี 2564 จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีนักท่องเที่ยวทั้งหมด 1.2 ล้าน มีรายได้จากการท่องเที่ยว 1,700 พันล้านด่ง (21.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) สถานที่ท่องเที่ยวหลักของจังหวัดเถื่อเทียนเว้ ได้แก่ พระราชวัง สุสานจักรพรรดิ วัดเทียนหมู่ อ่าว Lang Co ลากูน Tam Giang ธารน้ำร้อน Thanh Tan และอุทยานแห่งชาติ Bach Ma เป็นต้น

2.2 การค้าและการลงทุนระหว่างประเทศ

ด้านการค้าระหว่างประเทศ ปี 2564 จังหวัดเถื่อเทียนเว้ มีมูลค่านำเข้าสินค้าและมูลค่าส่งออกสินค้าคิดเป็น 708 และ 1,344 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ตามลำดับ

มูลค่าลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศสะสมจนถึงปี 2564 ทั้งหมด 123 โครงการ คิดเป็น 4,038.2 ล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐ ในปี 2564  มีโครงการลงทุนใหม่จากต่างประเทศ 3 โครงการเป็นมูลค่า 165.56 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

จังหวัดเถื่อเทียนเว้มีโครงการลงทุนโดยตรงจากประเทศไทยในด้านค้าปลีก พลังงานหมุนเวียน และด้านการเกษตร เช่น

2.3 อุตสาหกรรมที่ได้รับการส่งเสริมและสนับสนุนด้านการลงทุน

• อุตสาหกรรมด้านการบริการต่าง ๆ ได้แก่ การแพทย์ การศึกษา การค้า และการท่องเที่ยว เป็นต้น
• อุตสาหกรรมผลิตและแปรรูป
• การเกษตร
• พลังงานหมุนเวียน
• การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน สิ่งแวดล้อม และอสังหาริมทรัพย์

แหล่งข้อมูลอื่นที่น่าสนใจ

1. เว็บไซต์ของรัฐบาลท้องถิ่นจังหวัดเถื่อเทียนเว้ : https://thuathienhue.gov.vn
2. โครงการที่เปิดให้ลงทุน: https://thuathienhue.gov.vn/en-us/Investor/Investor-detail/cid/068F7B45-7B33-4EEA-8D0E-ACBE01005FE7
3. ศูนย์ส่งเสริมการลงทุนและการค้าจังหวัดเถื่อเทียนเว้ : http://ipc.thuathienhue.gov.vn/
4. ศูนย์ส่งเสริมการท่องเที่ยวจังหวัดเถื่อเทียนเว้ : http://visithue.vn/

แหล่งข้อมูลอ้างอิง

กรมส่งเสริมการลงทุน (2563), ฐานข้อมูลการลงทุนเวียดนาม (จังหวัดเถื่อเทียนเว้ ), สืบค้นจาก http://ipc.mpi.gov.vn/mien-trung/thong-tin-dia-phuong

สำนักงานสถิติจังหวัดเถื่อเทียนเว้ (2565), ข้อมูลสถิติพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมจังหวัดเถื่อเทียนเว้ ประจำปี 2564

Cục sở hữu trí tuệ (2565), Danh sách các chỉ đẫn địa lý đã được bảo hộ tại Việt Nam (Cập nhật đến tháng 6 năm 2022), retrieved from https://ipvietnam.gov.vn/chi-dan-dia-ly

Chính phủ Việt Nam (2565), Nghị định 38/2022/NĐ-CP về việc Quy định mức lương tối thiểu đối với người lao động làm việc theo hợp đồng lao động.

Báo Nhân dân (2563), Phát triển Đại học Huế trở thành Đại học quốc gia, retrieved from https://nhandan.com.vn/tin-tuc-giao-duc/phat-trien-dai-hoc-hue-tro-thanh-dai-hoc-quoc-gia-612407/

VN Express (2563), ‘Ba địa phương – Một điểm đến’ vực dậy du lịch, retrieved from https://vnexpress.net/ba-dia-phuong-mot-diem-den-vuc-day-du-lich-4107866.html

VN Express (2565), Đến 2025, Thừa Thiên-Huế trở thành đô thị trực thuộc Trung ương, Retrieved from https://vneconomy.vn/den-2025-thua-thien-hue-tro-thanh-do-thi-truc-thuoc-trung-uong.htm

VN Express (2564), Du lịch Thừa Thiên-Huế phấn đấu thu hút 6 triệu lượt khách du lịch năm 2025, Retrieved from https://vneconomy.vn/du-lich-thua-thien-hue-phan-dau-thu-hut-6-trieu-luot-khach-du-lich-nam-2025.htm

Báo điện tử Chính phủ Việt Nam (2564), Đưa Thừa Thiên Huế trở thành trung tâm văn hóa, du lịch đặc sắc của khu vực, Retrieved from https://baochinhphu.vn/dua-thua-thien-hue-tro-thanh-trung-tam-van-hoa-du-lich-dac-sac-cua-khu-vuc-102304372.htm

Trang Thông tin điện tử phổ biến, giáo dục pháp luật tỉnh Thừa Thiên Huế (2564), Xây dựng Thừa Thiên Huế là một trong những trung tâm lớn của cả nước về giáo dục – đào tạo đa ngành, đa lĩnh vực, chất lượng cao giai đoạn 2021-2025 và tầm nhìn đến năm 2030, Retrieved from https://stp.thuathienhue.gov.vn/?gd=28&cn=1&id=686&tc=6022

Thủy sản Việt Nam (2565), Thừa Thiên Huế: Nan giải nguồn cung giống thủy sản, retrieved from https://thuysanvietnam.com.vn/thua-thien-hue-nan-giai-nguon-cung-giong-thuy-san/