(เกิดจากการควบรวมระหว่างจังหวัดบั๊กนิญ และจังหวัดบั๊กซาง ตั้งแต่ 1 กรกฎาคม 2568)
*หมายเหตุ: ศูนย์ข้อมูลธุรกิจไทยในเวียดนามอยู่ระหว่างปรับปรุงข้อมูลรายจังหวัดให้เป็นปัจจุบัน
ข้อมูลจังหวัดบั๊กนิญโดยสังเขป
- จังหวัดบั๊กนิญมีมูลค่าการส่งออกมากเป็นอันดับ 2 ของประเทศเวียดนามรองจากนครโฮจิมินห์ และมีมูลค่าการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศมากเป็นอันดับที่ 7 ของประเทศเวียดนาม
- อุตสาหกรรมประกอบอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ และเครื่องใช้ไฟฟ้าเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญที่สุดของจังหวัดบั๊กนิญ โดยมีบริษัทระดับโลกเข้ามาตั้งธุรกิจหลายราย เช่น Samsung, Canon, Amazon, Home Depot, Google เป็นต้น
- จังหวัดบั๊กนิญเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจสาย R12 นครพนม – กรุงฮานอย – นครหนานหนิง และสามารถเชื่อมโยงเข้าสู่เส้นทาง R5 นครไฮฟอง – นครคุนหมิง ผ่านกรุงฮานอย
จุดเด่นของจังหวัดบั๊กซาง
- จังหวัดบั๊กซางเป็นจังหวัดที่มีขนาดเศรษฐกิจค่อนข้างใหญ่ในภาคเหนือของเวียดนาม เนื่องจากมีที่ตั้งอยู่ใกล้กับเส้นทางการค้าระหว่างเวียดนามและประเทศต่าง ๆ ผ่านระบบขนส่งทางบก ทางน้ำและทางอากาศ
- จังหวัดบั๊กซาง มีการพัฒนาด้านการเกษตรกรรม มีการปลูกข้าว และผลไม้ได้ผลผลิตค่อนข้างมาก โดยสินค้าเกษตรที่มีชื่อเสียง ได้แก่ ลิ้นจี่ Luc Ngan ซึ่งได้รับการคุ้มครองสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์
- จังหวัดบั๊กซางเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจสาย R12 ซึ่งเริ่มต้นที่ภาคอีสานของไทยและสิ้นสุดที่นครหนานหนิง ประเทศจีน
ข้อมูลพื้นฐานของจังหวัดบั๊กนิญ
1.1 ข้อมูลที่ตั้ง การปกครอง
จังหวัดบั๊กนิญ เป็น 1 ใน 10 จังหวัดและนครบริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำแดง (Red River Delta) โดยมีที่ตั้งติดกับกรุงฮานอยซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศเวียดนาม และตั้งอยู่ห่างจากนครไฮฟอง 110 กิโลเมตรใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง
จังหวัดบั๊กนิญมีอาณาเขตด้านทิศเหนือติดจังหวัดบั๊กซาง (Bac Giang Province) ด้านทิศตะวันออกติดจังหวัดหายเซือง (Hai Duong Province) ด้านทิศใต้ติดจังหวัดฮึงเอียน (Hung Yen Province) และด้านทิศตะวันตกติดกับกรุงฮานอย
รูปที่ 1 แผนที่จังหวัดบั๊กนิญ
ที่มา: http://gis.chinhphu.vn/(2563)
ลักษณะภูมิประเทศของจังหวัดบั๊กนิญเป็นที่ราบลุ่ม มีภูเขาเตี้ยบางส่วนของพื้นที่ มีอุณหภูมิโดยเฉลี่ย 23 – 24 องศาเซลเซียส และมีปริมาณน้ำฝนโดยเฉลี่ย 1,400 – 1,600 มิลลิเมตร ฝนตกมากช่วงเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม
จังหวัดบั๊กนิญมีพื้นที่ทั้งหมด 823 ตารางกิโลเมตร แบ่งพื้นที่การปกครองส่วนท้องถิ่นออกเป็น 8 พื้นที่ ประกอบไปด้วยเมืองบั๊กนิญ (Bac Ninh City) เป็นศูนย์กลางการปกครองส่วนท้องถิ่นและอีก 7 อำเภอ
ปี 2564 จังหวัดบั๊กนิญได้รับการจัดอันดับ 7 จาก 63 จังหวัดในด้านความสามารถในแข่งขันระดับประเทศ (PCI) ขณะที่การจัดอันดับเกี่ยวกับความสามารถในการบริหารจัดการภาครัฐ (PAPI) ถือว่ามีคุณภาพดีมากของประเทศเวียดนาม
1.2 ทรัพยากร
1.2.1 ทรัพยากรธรรมชาติ
จังหวัดบั๊กนิญ มีที่ดินทั้งหมด 82,300 เฮกตาร์ มีพื้นที่การเกษตรร้อยละ 50 พื้นที่ป่าไม้ ร้อยละ 0.7 พื้นที่อยู่อาศัยและวัตถุประสงค์อื่น ๆ อีกร้อยละ 36 โดยจังหวัดบั๊กนิญมีแม่น้ำหลายสายไหลผ่านตลอดพื้นที่ มีแม่น้ำ Duong, แม่น้ำ Cau และแม่น้ำ Thai Binh ไหลผ่าน จากการสำรวจพบว่าจังหวัดบั๊กนิญมีหิน ทราย และดินสำหรับอุตสาหกรรมก่อสร้าง
1.2.2 ทรัพยากรมนุษย์และวัฒนธรรม
ปี 2564 จังหวัดบั๊กนิญ มีประชากรทั้งหมด 1.46 ล้านคน คิดเป็นแรงงานที่มีอายุมากกว่า 15 ปีขึ้นไป 0.79 ล้านคน จังหวัดบั๊กนิญมีมหาวิทยาลัย 15 แห่ง มีโครงการเปิดมหาวิทยาลัยเพิ่มอีก 6 แห่งและมีวิทยาลัยอาชีวะอีก 13 แห่งฝึกอบรมแรงงานของจังหวัดและพื้นที่ใกล้เคียง โดยค่าจ้างแรงงานขั้นต่ำอยู่ที่ 4.16 ล้านด่งต่อเดือน (178 ดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน) ตามกฎหมายแรงงานฉบับใหม่ (Decree No.38/2022/NĐ-CP)
1.3 โครงสร้างพื้นฐานและการคมนาคมขนส่ง
ด้านการขนส่งทางอากาศ จังหวัดบั๊กนิญไม่มีสนามบินแต่สามารถเดินทางผ่านสนามบินนานาชาติโหน่ยบ่าย (Noi Bai International Airport:HAN) ในกรุงฮานอยซึ่งใช้เวลาเดินทางประมาณ 40 นาทีโดยรถยนต์
ด้านการขนส่งทางน้ำ มีท่าเรือแม่น้ำในพื้นที่จังหวัดบั๊กนิญ ได้แก่ ท่าเรือ Dap Cau, ท่าเรือ Duc Long, ท่าเรือ Ben Ho และท่าเรือ Ken Vang สามารถรองรับเรือขนาดไม่เกิน 600 ตัน ทั้งนี้หากต้องการขนส่งสินค้าผ่านทางเรือ สามารถขนส่งผ่านท่าเรือในนครไฮฟองซึ่งอยู่ห่างประมาณ 180 กิโลเมตร
ด้านการขนส่งทางบก จังหวัดบั๊กนิญเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจสาย R12 ซึ่งเริ่มต้นที่ภาคอีสานของประเทศไทย เข้าสู่จังหวัดห่าติ๋ญ กรุงฮานอย ออกสู่ประเทศจีนที่ผ่านด่านชายแดนนานาชาติหืวหงิ หรือสถานีรถไฟด่งดัง จังหวัดหล่างเซิน และสิ้นสุดที่นครหนานหนิง ประเทศจีน จังหวัดบั๊กนิญตั้งอยู่ห่างจากด่านชายแดนนานาชาติหืวหงิ (Huu Nghi International border gate) 141 กิโลเมตร และสามารถเชื่อมโยงการเดินทางบนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจไฮฟอง – คุนหมิง หรือเส้นทาง R5 ผ่านระบบคมนาคมขนส่งของกรุงฮานอย โดยอยู่ห่างจากด่านชายแดนนานาชาติหล่าวกาย (Lao Cai International border gate) 304 กิโลเมตร
จังหวัดบั๊กนิญมีระบบรถไฟและมีระบบถนนหลวง ได้แก่ QL17, QL18, QL38, ทางด่วน CT07 ซึ่งตัดผ่านกรุงฮานอยถึงจังหวัดท้ายเงวียนสามารถเดินทางมายังจังหวัดได้สะดวกทั้งทางรถยนต์และรถไฟ
รูปที่ 2 ถนนหลวงในจังหวัดบั๊กนิญ
ที่มา: Google Map (2565)
ด้านเขตเศรษฐกิจและนิคมอุตสาหกรรม จังหวัดบั๊กนิญมีนิคมอุตสาหกรรม 15 แห่ง โดยนิคมอุตสาหกรรมที่อยู่ใกล้กับกรุงฮานอยและนครไฮฟองส่วนใหญ่มีการเช่าพื้นที่เต็มแล้ว ทั้งนี้จังหวัดบั๊กนิญดึงดูดการลงทุนในด้านการประกอบเครื่องใช้ไฟฟ้า อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เป็นอย่างมาก ได้แก่
- นิคมอุตสาหกรรม Thuan Thanh 1 พื้นที่ 250 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Thuan Thanh 2 พื้นที่ 250 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Thuan Thanh 3 พื้นที่ 504 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Gia Binh 1 พื้นที่ 300 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Gia Binh 2 พื้นที่ 250 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Que Vo 1 พื้นที่ 638 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Que Vo 2 พื้นที่ 569.4 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Que Vo 3 พื้นที่ 524 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Nam Son – Hap Linh พื้นที่ 1,000 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Yen Phong 1 พื้นที่ 658 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Yen Phong 2 พื้นที่ 120 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Hanaka พื้นที่ 54 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Tien Son พื้นที่ 449 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม Dai Dong – Hoan Son พื้นที่ 368 เฮกตาร์
- นิคมอุตสาหกรรม VSIP พื้นที่ 700 เฮกตาร์
รูปที่ 3 แผนที่นิคมอุตสาหกรรมจังหวัดบั๊กนิญ
ที่มา: http://www.izabacninh.gov.vn/
ข้อมูลพื้นฐานของจังหวัดบั๊กซาง
1.1 ข้อมูลที่ตั้ง การปกครอง
จังหวัดบั๊กซาง เป็น 1 ใน 9 จังหวัดบริเวณภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนาม อยู่ห่างจากกรุงฮานอย 50 กิโลเมตร ห่างจากนครไฮฟองซึ่งเป็นท่าเรือขนาดใหญ่ 93 กิโลเมตร
จังหวัดบั๊กซางมีอาณาเขตด้านทิศเหนือและทิศตะวันออกติดกับจังหวัดหล่างเซิน (Lang Son Province) ทิศใต้ติดกับจังหวัดกว๋างนิญ (Quang Ninh Province) จังหวัดหายเซือง (Hai Duong Province) และบั๊กนิญ (Bac Ninh Province) ทิศตะวันตกติดกับกรุงฮานอย และจังหวัดท้ายเงวียน (Thai Nguyen)
รูปที่ 1 แผนที่จังหวัดบั๊กซาง
ที่มา: http://gis.chinhphu.vn/(2563)
ลักษณะภูมิประเทศของจังหวัดบั๊กซางเป็นที่ราบสูงปานกลางที่มีความสูงเฉลี่ย 300 – 900 เมตรและเป็นพื้นที่เชื่อมต่อกับที่ราบลุ่มแม่น้ำโขง จังหวัดบั๊กซางมีอุณหภูมิโดยเฉลี่ย 23 – 24 องศาเซลเซียส และมีปริมาณน้ำฝนโดยเฉลี่ย 1,400 – 1,500 มิลลิเมตร
จังหวัดบั๊กซางมีพื้นที่ทั้งหมด 3,895 ตารางกิโลเมตรแบ่งพื้นที่การปกครองส่วนท้องถิ่นออกเป็น 10 พื้นที่ประกอบไปด้วยเมืองบั๊กซาง (Bac Giang City) เป็นศูนย์กลางการปกครองส่วนท้องถิ่นและอีก 9 อำเภอ
ปี 2564 จังหวัดบั๊กซาง ได้รับการจัดอันดับ 31 จาก 63 จังหวัดในด้านความสามารถในแข่งขันระดับประเทศ (PCI) ขณะที่การจัดอันดับเกี่ยวกับความสามารถในการบริหารจัดการภาครัฐ (PAPI) ถือว่ามีคุณภาพปานกลางของประเทศเวียดนาม
1.2 ทรัพยากร
1.2.1 ทรัพยากรธรรมชาติ
จังหวัดบั๊กซางมีที่ดินทั้งหมด 389,500 เฮกตาร์เป็นพื้นที่การเกษตรร้อยละ 38 พื้นที่ป่าไม้ร้อยละ 37 พื้นที่อยู่อาศัยและวัตถุประสงค์อื่น ๆ อีกร้อยละ 17 พื้นที่ของจังหวัดมีแม่น้ำสายสำคัญ ได้แก่ แม่น้ำ Cau, แม่น้ำ Thuong และแม่น้ำ Luc Nam จังหวัดบั๊กซางมีพื้นที่เขตอนุรักษ์พันธุ์พืชและสัตว์ Tay Yen Tu และเขตอนุรักษ์พันธุ์พืชและสัตว์ Suoi Mo คิดเป็น 1 ใน 3 ของพื้นที่ทั้งหมด นอกจากนี้จากการสำรวจพบว่าจังหวัดมีทรัพยากรแร่ธาตุ ได้แก่ ถ่านหิน เหล็ก ทองแดง แบไรต์ และดินสำหรับกระเบื้องหลังคา
1.2.2 ทรัพยากรมนุษย์และวัฒนธรรม
ปี 2564 จังหวัดบั๊กซาง มีประชากรทั้งหมด 1.87 ล้านคน คิดเป็นแรงงานที่มีอายุมากกว่า 15 ปีขึ้นไป 1.13 ล้านคน จังหวัดบั๊กซางมีมหาวิทยาลัย 1 แห่ง และวิทยาลัยอาชีวะ 3 แห่งฝึกอบรมแรงงานของจังหวัด โดยค่าจ้างแรงงานขั้นต่ำอยู่ระหว่าง 3.25 – 3.64 ล้านด่งต่อเดือน (139 – 156 ดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน) ตามพื้นที่จ้างงาน (Decree No.38/2022/NĐ-CP)
1.3 โครงสร้างพื้นฐานและการคมนาคมขนส่ง
การขนส่งทางอากาศ จังหวัดบั๊กซางไม่มีสนามบิน แต่สามารถเดินทางผ่านสนามบินนานาชาติโหน่ยบ่าย (Noi Bai International Airport: HAN) ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากจังหวัดบั๊กซางประมาณ 50 กิโลเมตร
การขนส่งทางน้ำ สามารถขนส่งสินค้าผ่านท่าเรือนานาชาติในนครไฮฟองซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไป 95 กิโลเมตร
การขนส่งทางบก จังหวัดบั๊กซางเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจสาย R12 จังหวัดนครพนม – กรุงฮานอย – นครหนานหนิง มีที่ตั้งห่างจากด่านชายแดนนานาชาติหืวหงิ จังหวัดหล่างเซิน (Huu Nghi International Border, Lang Son Province) 115 กิโลเมตร ด่านชายแดนนานาชาติม้องก๊าย จังหวัดกว๋างนิญ (Mong Cai International border gate, Quang Ninh Province) ประมาณ 280 กิโลเมตร และห่างจากด่านชายแดนนานาชาติหล่าวกาย 323 กิโลเมตร ทั้งนี้จังหวัดบั๊กซางสามารถเชื่อมต่อกับเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจสาย R5 ได้โดยสะดวกเนื่องจากมีระบบคมนาคมขนส่งทางบกทั้งรถไฟ และถนนทางด่วนได้สะดวก ผ่านเส้นทาง QL1A, QL31, QL37, QL279 และถนนสายเอเชีย AH1
รูปที่ 2 ถนนหลวงในจังหวัดบั๊กซาง
ที่มา: Google Map (2565)
ด้านนิคมอุตสาหกรรม จังหวัดบั๊กซางมีนิคมอุตสาหกรรม 6 แห่ง รวมพื้นที่อุตสาหกรรมทั้งหมด 1,462 เฮกตาร์ได้แก่
- 1. นิคมอุตสาหกรรม Dinh Tram มีพื้นที่ 127 เฮกตาร์
- 2. นิคมอุตสาหกรรม Song Khe – Noi Hoang มีพื้นที่ 154.6 เฮกตาร์
- 3. นิคมอุตสาหกรรม Quang Chau มีพื้นที่ 426 เฮกตาร์
- 4. นิคมอุตสาหกรรม Van Trung มีพื้นที่ 350 เฮกตาร์
- 5. นิคมอุตสาหกรรม Hoa Phu มีพื้นที่ 207 เฮกตาร์
- 6. นิคมอุตสาหกรรม Viet Han มีพื้นที่ 197 เฮกตาร์
การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม และโอกาสในการลงทุนทำธุรกิจ จังหวัดบั๊กนิญ
2.1 สถานการณ์เศรษฐกิจ
ปี 2564 ผลิตภัณฑ์มวลรวมของจังหวัดบั๊กนิญ (GDP) คิดเป็นมูลค่า 227,615 พันล้านด่ง (9.72 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) เพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้าร้อยละ 6.9 แบ่งออกเป็นภาคการเกษตรร้อยละ 2.7 อุตสาหกรรมและก่อสร้างร้อยละ 77.3 ภาคบริการร้อยละ 16 (ภาษีสินค้าร้อยละ 4)
ด้านการเกษตร ป่าไม้ และการประมง ปี 2564 มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 3.5 จากปีก่อนหน้า จังหวัดบั๊กนิญมีพื้นที่เพาะปลูกข้าวและพืชไร่ประมาณ 74,907 เฮกตาร์ ได้ผลผลิตจากข้าว 401,724 ตัน ข้าวโพด 5,675 ตัน และมันเทศ 1,506 ตัน และผักชนิดต่าง ๆ 222,865 ตัน โดยรวมมีแนวโน้มลดลงเรื่อย ๆ เนื่องจากจัดสรรที่ดินด้านการเกษตรไปเป็นพื้นที่เพื่อการอุตสาหกรรมและการพาณิชย์
จังหวัดบั๊กนิญ มีพื้นที่ปลูกไม้ยืนต้นทั้งหมดประมาณ 2,513 เฮกตาร์ เกือบทั้งหมดเป็นการปลูกผลไม้ โดยปีที่ผ่านมาได้ผลผลิตกล้วย 33,170 ตัน ลำไย 1,676 ตัน และมีการปลูกต้นท้อที่เป็นไม้ประดับตกแต่งในช่วงเทศกาลเต๊ด 261,094 ต้น
ด้านการปศุสัตว์ของจังหวัดบั๊กนิญมีขนาดเล็ก โดยปี 2564 มีโคกระบือรวมกันประมาณ 28,000 ตัว สุกร 288,669 ตัว และสัตว์ปีก 6 ล้านตัว ส่วนด้านการประมงและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ มีผลผลิตทั้งหมดประมาณ 39,626 ตันเพิ่มขึ้นร้อยละ 2 จากปีก่อนหน้า โดยมาจากการประมง 1,082 ตัน ส่วนการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำได้ผลผลิต 38,544 ตัน
ด้านอุตสาหกรรมและการก่อสร้าง เป็นส่วนที่มีมูลค่าสูงสุดของจังหวัดบั๊กนิญ ในปี 2564 มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 8.2 จากปีก่อนหน้า โดยอุตสาหกรรมที่สำคัญ ได้แก่ โทรศัพท์มือถือ นาฬิกาอัจฉริยะ หน้าจอโทรศัพท์มือถือ แบตเตอร์รี่โทรศัพท์มือถือ เครื่องใช้ไฟฟ้า สิ่งทอและเสื้อผ้า ยาสูบ อาหารและเครื่องดื่ม เป็นต้น จังหวัดบั๊กนิญเป็นที่ตั้งของโรงงานผลิตและประกอบอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และเครื่องใช้ไฟฟ้าของบริษัทระดับโลกหลายแห่ง เช่น Samsung, Canon, Amazon, Home Depot, Google เป็นต้น
ด้านบริการและการค้า มีมูลค่ามาจากการค้าปลีกเป็นหลัก โดยมีมูลค่าเพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้าร้อยละ 2.1 ส่วนด้านการท่องเที่ยวมีนักท่องเที่ยวทั้งหมด 0.78 ล้านคน มีรายได้จากการท่องเที่ยว 530 พันล้านด่ง (22.64 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) สถานที่ท่องเที่ยวของจังหวัดบั๊กนิญเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ กีฬา (กอล์ฟ) และวัฒนธรรม
2.2 การค้าและการลงทุนระหว่างประเทศ
ด้านการค้าระหว่างประเทศ ปี 2564 จังหวัดบั๊กนิญมีมูลค่านำเข้าสินค้าและมูลค่าส่งออกสินค้า คิดเป็น 38,372 และ 44,838 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ตามลำดับ
มูลค่าลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศสะสมจนถึงปี 2564 ทั้งหมด 1,717 โครงการคิดเป็น 21,120.54 ล้านดอลลาร์สหรัฐ มีมูลค่าสูงที่สุดเป็นอันดับ 7 ของประเทศเวียดนาม ในปี 2564 มีโครงการลงทุนใหม่จากต่างประเทศ 126 โครงการเป็นมูลค่า 1,170.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
ธุรกิจไทยมีการลงทุนในจังหวัดบั๊กนิญ ได้แก่
|
ที่ |
ชื่อธุรกิจ |
สาขา/อุตสาหกรรม |
|
1 |
บริษัท Linfox Logistics Vietnam จำกัด |
ธุรกิจคลังสินค้าและการจัดการโลจิสติกส์ |
|
2 |
บริษัท Hansa Vietnam จำกัด |
ธุรกิจออกแบบและก่อสร้าง |
|
3 |
บริษัท Srithai (Vietnam) จำกัด |
ธุรกิจผลิตบรรจุภัณฑ์เครื่องดื่มและพลาสติกอุตสาหกรรม |
|
4 |
บริษัท UHM Vietnam จำกัด |
ธุรกิจติดตั้งมิเตอร์น้ำ ท่อน้ำ และอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องกับการประปา |
|
5 |
บริษัท Diana Unicharm (Bac Ninh) จำกัด |
ผลิตผ้าอนามัยและผ้าเปียก |
2.3 อุตสาหกรรมที่ให้การส่งเสริมและสนับสนุนด้านการลงทุน
- อุตสาหกรรมผลิตและแปรรูป มุ่งเน้นอุตสาหกรรมรถยนต์ รถจักรยานยนต์ เครื่องใช้ไฟฟ้า และเทคโนโลยีสารสนเทศ
- พัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน และอสังหาริมทรัพย์
การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม และโอกาสในการลงทุนทำธุรกิจ จังหวัดบั๊กซาง
2.1 สถานการณ์เศรษฐกิจ
ปี 2564 ผลิตภัณฑ์มวลรวมของจังหวัดบั๊กซาง (GDP) คิดเป็นมูลค่า 129,836.7 พันล้านด่ง (5.55 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) เพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้าร้อยละ 7.8 แบ่งออกเป็นภาคการเกษตรร้อยละ 17 อุตสาหกรรมและก่อสร้างร้อยละ 58 ภาคบริการร้อยละ 22 (ภาษีสินค้าร้อยละ 3)
ด้านการเกษตร ป่าไม้ และการประมงของจังหวัดบั๊กซาง ปี 2564 มีมูลค่าลดลงร้อยละ 4.3 จากปีก่อนหน้า จังหวัดบั๊กซางมีพื้นที่เพาะปลูกข้าวและพืชไร่ประมาณ 157,400 เฮกตาร์ ได้ผลผลิตข้าว 580,600 ตัน ข้าวโพด 42,600 ตัน มันเทศ 45,800 ตัน และผักชนิดต่าง ๆ 412,800 ตัน
ปี 2564 จังหวัดบั๊กซางมีพื้นที่เพาะปลูกไม้ยืนต้นประมาณ 52,200 เฮกตาร์ เกือบทั้งหมดปลูกผลไม้ โดยลิ้นจี่ Luc Ngan เป็นผลไม้ที่มีชื่อเสียงที่สุดของจังหวัด มีพื้นที่ปลูกมากถึง 28,312 เฮกตาร์ ได้ผลผลิต 216,400 ตัน นอกจากนี้มีการปลูกผลไม้อื่น เช่น ส้ม ส้มโอ มะนาว กล้วย ฝรั่ง เป็นต้น ส่วนด้านการป่าไม้ได้ผลผลิตไม้แปรรูปทั้งหมด 801,600 ลูกบาศก์เมตร
ด้านการปศุสัตว์ของจังหวัดบั๊กซางมีขนาดใหญ่ปี 2564 มีโคกระบือรวมกัน 165,656 ตัว สุกร 950,500 ตัว สัตว์ปีก 19.8 ล้านตัว ส่วนด้านการประมงและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ มีผลผลิตทั้งหมดประมาณ 49,900 ตัน เพิ่มขึ้นร้อยละ 3.1 มาจากการเพาะเลี้ยง 46,600 ตันและจากการประมง 3,300 ตัน
ด้านอุตสาหกรรมและการก่อสร้าง ในปี 2564 มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 10 อุตสาหกรรมที่สำคัญของจังหวัดบั๊กซางเป็นอุตสาหกรรมผลิตและแปรรูป ได้แก่ เครื่องใช้ไฟฟ้า เสื้อผ้าและสิ่งทอ พลาสติก เครื่องดื่ม ถ่านหิน ผลิตภัณฑ์แร่ธาตุ เป็นต้น
ด้านบริการและการค้า มีมูลค่ามาจากการค้าปลีกเป็นหลัก มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 3.45 ส่วนด้านการท่องเที่ยวมีนักท่องเที่ยวทั้งหมด 0.4 ล้าน มีรายได้จากการท่องเที่ยว 137 พันล้านด่ง (5.85 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) การท่องเที่ยวของจังหวัดบั๊กซางเป็นการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติและวัฒนธรรม
2.2 การค้าและการลงทุนระหว่างประเทศ
ด้านการค้าระหว่างประเทศ ปี 2564 จังหวัดบั๊กซาง มีมูลค่านำเข้าสินค้าและมูลค่าส่งออกสินค้าคิดเป็น 15,392 และ 16,101 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ตามลำดับ
มูลค่าลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศสะสมจนถึงปี 2564 ทั้งหมด 567 โครงการคิดเป็น 8,434 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ในปี 2564 มีการลงทุนเพิ่มขึ้น 21 โครงการ มูลค่า 621.84 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
2.3 อุตสาหกรรมที่ให้การส่งเสริมและสนับสนุนด้านการลงทุน
- อุตสาหกรรมการเกษตร และแปรรูปสินค้าเกษตร
- การท่องเที่ยว
- อุตสาหกรรมที่ต้องใช้แรงงานจำนวนมาก เช่น เครื่องใช้ไฟฟ้า เสื้อผ้า เป็นต้น
- โครงสร้างพื้นฐานและอสังหาริมทรัพย์
แหล่งข้อมูลอื่นๆ ที่ควรทราบ จังหวัดบั๊กนิญ
- เว็บไซต์ของรัฐบาลท้องถิ่นจังหวัดบั๊กนิญ: https://bacninh.gov.vn
- เว็บไซต์คณะกรรมการบริหารจัดการนิคมอุตสาหกรรมจังหวัดบั๊กนิญ: http://www.izabacninh.gov.vn/
แหล่งข้อมูลอ้างอิง
กรมส่งเสริมการลงทุน (2563), ฐานข้อมูลการลงทุนเวียดนาม (จังหวัดบั๊กนิญ), สืบค้นจาก http://ipc.mpi.gov.vn/mien-bac/thong-tin-dia-phuong
สำนักงานสถิติจังหวัดบั๊กนิญ (2565), ข้อมูลสถิติพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมจังหวัดบั๊กนิญ ประจำปี 2564
Cục sở hữu trí tuệ (2565), Danh sách các chỉ đẫn địa lý đã được bảo hộ tại Việt Nam (Cập nhật đến tháng 6 năm 2022), retrieved from https://ipvietnam.gov.vn/chi-dan-dia-ly
Chính phủ Việt Nam (2565), Nghị định 38/2022/NĐ-CP về việc Quy định mức lương tối thiểu đối với người lao động làm việc theo hợp đồng lao động.
Báo Công Thương Điện Tử (2562), Bắc Ninh: Dẫn đầu cả nước về giá trị sản xuất công nghiệp, retrieved from https://congthuong.vn/bac-ninh-dan-dau-ca-nuoc-ve-gia-tri-san-xuat-cong-nghiep-130764.html
The Leader (2563), Bắc Ninh đón sóng từ cuộc ‘đại di cư’ của các ông lớn FDI, retrieved from https://theleader.vn/bac-ninh-don-song-tu-cuoc-dai-di-cu-cua-cac-ong-lon-fdi-1592988754243.htm
The Leader (2564), Khu công nghiệp Bắc Ninh kín khách thuê, Retrieved from https://theleader.vn/khu-cong-nghiep-bac-ninh-kin-khach-thue-1638527643418.htm
Báo Bắc Ninh (2565), Bắc Ninh tiếp tục lấy lại đà tăng trưởng du lịch, Retrieved from http://baobacninh.com.vn/web/bbn/chi-tiet-thuong-mai-va-du-lich/-/details/20182/bac-ninh-tiep-tuc-lay-lai-a-tang-truong-du-lich
แหล่งข้อมูลอื่นๆ ที่ควรทราบ จังหวัดบั๊กซาง
- เว็บไซต์ของรัฐบาลท้องถิ่นจังหวัดบั๊กซาง: https://bacgiang.gov.vn/
- โครงการที่เปิดให้ลงทุน: https://bacgiang.gov.vn/danh-muc-cac-du-an-keu-goi-dau-tu
- เว็บไซต์ส่งเสริมการลงทุนและการค้าจังหวัดบั๊กซาง: http://ipcbacgiang.com/
- เว็บไซต์ส่งเสริมการท่องเที่ยวจังหวัดบั๊กซาง: http://dulichbacgiang.gov.vn/
แหล่งข้อมูลอ้างอิง
กรมส่งเสริมการลงทุน (2563), ฐานข้อมูลการลงทุนเวียดนาม (จังหวัดบั๊กซาง), สืบค้นจาก http://ipc.mpi.gov.vn/mien-bac/thong-tin-dia-phuong
สำนักงานสถิติจังหวัดบั๊กซาง (2563), ข้อมูลสถิติพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมจังหวัดบั๊กซาง ประจำปี 2562
Cục sở hữu trí tuệ (2565), Danh sách các chỉ đẫn địa lý đã được bảo hộ tại Việt Nam (Cập nhật đến tháng 6 năm 2022), retrieved from https://ipvietnam.gov.vn/chi-dan-dia-ly
Chính phủ Việt Nam (2565), Nghị định 38/2022/NĐ-CP về việc Quy định mức lương tối thiểu đối với người lao động làm việc theo hợp đồng lao động.
Vietnam Plus (2564), Bắc Giang phát triển du lịch trong bối cảnh thích ứng an toàn với dịch, Retrieved from https://www.vietnamplus.vn/bac-giang-phat-trien-du-lich-trong-boi-canh-thich-ung-an-toan-voi-dich/757687.vnp
