สำนักงานสถิติเวียดนามเผยผลการสำรวจมาตรฐานการครองชีพในปี 2563 จากกลุ่มตัวอย่าง 47,000 ครัวเรือน ใน 63 นครและจังหวัด พบว่า ในปี 2563 ประชากรจังหวัดบิ่ญเซืองมีรายได้ต่อหัวรายเดือนสูงที่สุดในเวียดนาม โดยมีรายได้กว่า 7 ล้านด่ง (302.73 ดอลลาร์สหรัฐ) ต่อหัวต่อเดือน สูงกว่าประชากรในนครโฮจิมินห์และกรุงฮานอย ซึ่งอยู่ที่ระดับ 6.54 ล้านด่ง (285 ดอลลาร์สหรัฐ) และ 5.98 ล้านด่ง (260 ดอลลาร์สหรัฐ) ตามลำดับ และมีจังหวัดที่มีรายได้ต่อหัวมากกว่า 5 ล้านด่งต่อเดือน (218 ดอลลาร์สหรัฐ) ได้แก่ จังหวัดด่งนาย จังหวัดบั๊กนิญ นครดานัง นครไฮฟอง และนครเกิ่นเทอ
นอกจากนี้ ในระดับชาติพบว่าประชากรในเขตเมือง(ของเวียดนาม) มีรายได้ต่อหัวประมาณ 5.54 ล้านด่ง (241 ดอลลาร์สหรัฐ) ต่อเดือน ซึ่งสูงกว่ารายได้ต่อหัวของประชากรในพื้นที่ชนบท 1.6 เท่า และกลุ่มประชากรที่มีรายได้สูงที่สุด มีรายได้ต่อหัวเฉลี่ยประมาณ 9.1 ล้านด่ง (396 ดอลลาร์สหรัฐ) ต่อเดือน ซึ่งสูงกว่ากลุ่มประชากรที่ยากจนที่สุดประมาณ 8 เท่า ทั้งนี้ ในปี 2563 ครัวเรือนมีค่าใช้จ่ายรายเดือนเพิ่มขึ้น 2.89 ล้านด่งต่อคน เพิ่มขึ้นร้อยละ 13 จากปี 2561
แม้ว่าในปี 2563 ค่าเฉลี่ยรายได้ต่อหัวของเวียดนามในภาพรวมอยู่ที่ 4.23 ล้านด่ง (184 ดอลลาร์สหรัฐ) ลดลงร้อยละ 2 จากปี 2562 เนื่องจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 แต่ในภาพรวม 5 ปี ระหว่างปี 2549 – 2564 ค่าเฉลี่ยรายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้นร้อยละ 8 และจำนวนครอบครัวที่ยากจนยังคงลดลงอย่างต่อเนื่องอันเป็นเป็นผลจากนโยบายประกันสังคมของภาครัฐ อย่างไรก็ดี ผู้กำหนดนโยบายยังจำเป็นต้องจัดการกับปัญหาความเหลื่อมล้ำด้านความมั่งคั่งระหว่างเขตเมืองและชนบท รวมถึงระหว่างกลุ่มประชากรที่ร่ำรวยที่สุดและยากจนที่สุดด้วย
ที่มา: VNExpress วันที่ 23 พฤษภาคม 2564
