GDP เวียดนามเติบโตร้อยละ 13.67 ในไตรมาสที่ 3 และเฉลี่ยร้อยละ 8.83 ในช่วง 9 เดือนแรกของปี 2565 นับเป็นอัตราการเจริญเติบโตที่สูงที่สุดของเวียดนามตั้งแต่ปี 2554

ข้อมูลของสำนักงานสถิติเวียดนามระบุว่า การเติบโตของ GDP ในไตรมาสที่ 3 ของปี 2565 สูงถึงร้อยละ 13.67 เป็นผลสืบเนื่องมาจากการมาตรการการควบคุมการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ที่มีประสิทธิภาพของเวียดนาม โดยตัวเลข GDP ที่พุ่งสูงในไตรมาสที่ 3 ของปีนี้ตรงกันข้ามกับช่วงไตรมาสที่ 3 ของปี 2564 ซึ่ง GDP เวียดนามติดลบเป็นครั้งแรกหลังการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ระลอกใหญ่ที่นำมาซึ่งการลอคดาวน์เมืองสำคัญทางเศรษฐกิจของประเทศ

ปฏิเสธไม่ได้ว่า หลังจากการผ่อนคลายมาตรการควบคุมการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 แล้ว กิจกรรมการผลิตและการดำเนินธุรกิจในเวียดนามกำลังฟื้นตัวขึ้นอย่างมาก โดยเฉพาะการเติบโตทางเศรษฐกิจใน 3 สาขาสำคัญ ได้แก่ (1) การเกษตร ป่าไม้ และประมง ซึ่งเพิ่มขึ้นร้อยละ 2.99 คิดเป็นร้อยละ 4.04 (2) อุตสาหกรรมและการก่อสร้างเพิ่มขึ้นร้อยละ 9.63 คิดเป็นร้อยละ 41.79 และ (3) สาขาบริการฟื้นตัวอย่างแข็งแกร่งโดยเพิ่มขึ้นร้อยละ 10.57 คิดเป็นร้อยละ 54.17 ของ GDP

ในขณะเดียวกัน พบว่า ภาคบริการมีสัดส่วนการเติบโตสูงขึ้นอย่างมากเนื่องจากอุปสงค์ต่อการบริโภคที่เพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะอุปสงค์ต่อการท่องเที่ยวภายในประเทศของชาวเวียดนามและนโยบายเปิดประเทศต้อนรับนักท่องเที่ยวต่างชาติตั้งแต่เดือนมีนาคม 2565 ซึ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวกว่า 1,872,877 คนในช่วง 9 เดือนแรกของปี 2565

นอกจากนี้ การที่ GDP ของเวียดนามเติบโตขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมีสาเหตุมากจากการลงทุนโดยรัฐวิสาหกิจและ FDI ที่เพิ่มขึ้น โดยเติบโตขึ้นกว่าร้อยละ 12.5 ในไตรมาสที่ 3 ของปี 2565 เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า รวมทั้งเวียดนามได้รับประโยชน์จากโมเดล China +1 โดยนักลงทุนต่างชาติหันมาลงทุนในเวียดนามแทนเนื่องจากจีนยังปิดประเทศจากนโยบาย Zero Covid ทั้งนี้ รายงานเศรษฐกิจของ Bao Viet Securities ก็ได้ระบุว่า ปัจจัยขับเคลื่อนการเติบโตที่สำคัญของ GDP เวียดนาม ได้แก่ กำลังซื้อและการบริโภคภายในประเทศ การส่งออก และการลงทุนโดยภาครัฐ

อย่างไรก็ดี แม้ว่า GDP ของเวียดนามจะเติบโตสูงมาก แต่เศรษฐกิจและสังคมของประเทศก็ยังต้องเผชิญกับความท้าทายมากมายจากสถานการณ์เศรษฐกิจและการเมืองโลก โดยกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) ได้ระบุปัจจัยเสี่ยงบางประการต่อเศรษฐกิจเวียดนาม เช่น ราคาพลังงานที่สูงขึ้นจากผลกระทบของความขัดแย้งระหว่างยูเครนและรัสเซีย อัตราเงินเฟ้อที่เพิ่มสูงขึ้นถึงร้อยละ 1.88 เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า ภาวะการเงินที่ตึงตัวทำให้เกิดปัญหาหนี้ในตลาด เงินดองที่อ่อนค่าลงจากการขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางสหรัฐฯ รวมทั้งนโยบาย Zero Covid และการเติบโตที่ชะลอตัวของจีนซึ่งถือเป็นคู่ค้ารายใหญ่และตลาดนำเข้าที่ใหญ่ที่สุดของเวียดนาม ที่จะส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของเวียดนาม รวมทั้งต่อห่วงโซ่อุปทานโลกด้วย

อนึ่ง ธนาคารโลก (World Bank) คาดการณ์ว่า ปี 2565 เศรษฐกิจเวียดนามจะเติบโตเฉลี่ยร้อยละ7.5 และร้อยละ 6.7 ในปี 2566 ซึ่งยังถือว่าเป็นอัตราการเติบโตที่สูงที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ศูนย์ข้อมูลธุรกิจไทยในเวียดนาม
สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงฮานอย
ตุลาคม 2565